Yosemite Park

Vandaag hebben we een fantastische wandeltocht gemaakt door Yosemite. Eerst moesten we een uur rijden voordat we het National Park inreden. Bij navraag was het toch niet gunstiger om een jaarpas te nemen voor alle Nationale Parken. Dus nadat we 20 dollar entree betaald hadden, parkeerden we onze camper bij Curry Village. Van daaruit mochten we gebruik maken van de busservice, die ons bracht naar het startpunt van de wandeltocht. We hadden besloten de Mist Trail te lopen. Van de ene waterval naar de andere waterval. Wat een pittige klim. Tot zo'n 1500 m hoogte hadden we veel trappen en veel klimmetjes. Julius liep dapper voorop en ik denk dat Flore zo'n 100 keer de volgende zinnen heeft gebruikt: 

1. Is het nog ver?

2. Ik kan echt niet meer.

3. Ik heb honger ( of dorst)

4. Ik ga nooit meer naar Amerika.

Uiteindelijk kwamen we boven de waterval uit en hebben we een pauze genomen van 2 uur. De kinderen en Edwin hebben heel dapper gezwommen in het koude water van de Emerald pool. Ijskoud water uit de bergen. Ik hield het bij blote voetjes in het water. Flore viel nog languit over een steen, zoals ze het zelf noemde ' als een zeester' . Met armen en benen wijd over de hele steen. Gelukkig hadden we pleisters bij ons. We wilden liever niet dezelfde route terug, omdat traplopen naar beneden ons moeilijk leek en die route was erg druk met andere wandelaars, zodat je steeds moest wachten op elkaar om te passeren. Daarom besloten we een andere route te nemen, via de John Muir Trail, waar we inderdaad als enige liepen. Helaas wel weer een paar klimmetjes omhoog, maar bij iedere bocht dachten we 'het kan nu niet meer ver zijn'. Nu zaten we toch wel erg hoog. En bovendien waren de drie liter water ook bijna op. Uiteindelijk zijn we anderhalf uur afgedaald voordat we weer bij het beginpunt waren. Tijdens de afdaling hebben we het hele businessplan van Julius gehoord over zijn plannen een Vuurtoren (zijn oude KDV) te beginnen. Van hoeveel luiers tot aan hoeveel de klanten per dag moesten betalen. Slecht 5 euro per dag, dus gauw je kind in laten schrijven, zou ik zeggen. Flore was helemaal weer in de mood en heeft alle spelletjes gespeeld die ze maar kende. Dus de afdaling was heel gezellig. Beneden aangekomen gauw ijs en koude cola besteld en moesten we echt even bijkomen. Nog nooit heeft koude cola zo lekker gesmaakt. Toen we weer bijgekomen waren, en onze benen uitgetrild waren van het afdalen, zijn we richting de camper gelopen. Vandaag geen bruine beer gezien, jammer en niet jammer, maar wel heel veel brutale eekhoorns, herten, baby deer ( baby hert) en prachtige blauwe vogels. De kinderen hebben het super gedaan, want het was toch wel erg ver. Het is maar goed dat we het niet geweten hebben van te voren. Maar daardoor des te gaver dat we het gedaan hebben. Veel mooie foto's, maar zulke uitzichten krijg je niet op een foto. Dat zul je zelf ervaren moeten hebben.

Op de camping hebben de kinderen nog gespeeld met een ander Nederlands gezin en na de broodjes hotdog zijn ze gaan slapen. 

Morgen op weg naar Las Vegas, maar wel met een tussenstop in Barstow. Zo'n 500 km rijden.