San Francisco

Wat een geweldige dag gisteren. We hebben gedaan wat we wilden doen en alle bijkomstigheden waren nog aangenamer. 's Morgens moesten we eerst onze camper parkeren. Dat was nl niet mogelijk bij de Ferry. Eerst reden we naar de plaatselijke supermarkt en stonden we prima, volgens mijn mening dan. Maar Edwin had er geen goed gevoel bij en heeft eerst alle twintig waarschuwingsborden gelezen en kwam tenslotte tot de conclusie dat de camper hier ook niet mocht staan. Hij wilde liever in een straat parkeren. Ik besloot samen met Flore te wachten. Na 10 minuten zagen we een tevreden Edwin lopen en konden we vertrekken. De Ferry deed er ongeveer een half uurtje over en stonden we aan de rand van San Francisco. Eerst koffie bij Starbucks in Finance district. De Frappachino Mocca smaakte ook erg lekker. Toen zijn we gaan wandelen langs alle pieren om naar Pier 39 te komen. Daar was Fishermans Wharf en inderdaad, Boris en Peet, daar konden we fietsen huren. Ondanks het feit dat we zeiden niet over de Golden Gate Bridge te rijden, moesten we naar de verplichte uitleg luisteren hoe te fietsen. Julius kon op een aanhangfiets achter mij aan en Flore mocht bij haar vader achterop de tandem. Dat was een goede beslissing, want ik heb de hele weg wielaandrijving gehad. Ha ha. En achter ons hoorden we vader en dochter volop met elkaar discussiëren hoe te trappen. Totdat ze erachter kwamen dat ze samen een team vormden en de energie in het fietsen moesten stoppen en niet in de discussies. Met het uitzicht op de Bridge gedurende de tocht zagen we steeds meer de mist optrekken; prachtig! Achter ons het eiland met Alcatraz erop. De bekende gevangenis of zoals we het tegen de kinderen zeiden; boeveneiland.

Het waren een paar pittige klimmetjes en we kwamen voorbij de brug steeds minder fietsers tegen. Dat gaf ons het gevoel dat de weg voor ons alleen was. En het leuke van pittige klimmetjes, die we lopend aflegden, is dat je aan de andere kant naar beneden kan sjezen. Dat vonden we allemaal geweldig. Totdat Flore zei: 'mam, ik kan t zonder handen!' Toen besloten we maar het wat rustiger aan te doen. Uiteindelijk kwamen we aan in het Golden Gate Park dankzij de Ed-Ed. Kaartlezen is niet zo mijn ding. Uiteindelijk was het al half 6 geworden en het Science museum gesloten, maar het park was prachtig aangelegd, zodat we het prima naar ons zin hadden. Nu moesten we nog zorgen dat we om half 8 terug waren bij Pier 39 voor het inleveren van de fietsen. Kriskras door San Francisco met twee kinderen van 6 en 8 de steilste heuvels zien te vermijden. Het is maar goed dat oma Lia het niet zag, want die had dit helemaal niets gevonden. Erg steile heuvels bergafwaarts.... Jammer genoeg moest je naar iedere 'blok' stoppen om kruispunten over te steken, om vervolgens hard remknijpend weer verder af te dalen. Onderweg langs Victoriaanse huizen en scholen, waardoor we echt t gevoel kregen in de stad op te gaan. We waren prima op tijd en nadat we wat gegeten hadden, konden we om half 10 met de Ferry terug naar het vasteland. Inmiddels was het al aardig donker en de kinderen moe. Nu nog terug naar dat straatje waar de camperplek overdag zo veilig had geleken. Nu was t donker en geen hond meer op straat, langs de waterkant, onder een brug....Even wat angsten uitgestaan, maar Edwin had er geen moeite mee. Na een kwartier kwamen bij de camper, vlug erin, deur op slot en rijden maar.

Nu een rustdag op de camping. Dat wilden de kinderen graag. Het liefst waren Edwin en ik nog een dag terug naar S.F. gegaan, maar kunnen ons ook prima vinden in het plan om lekker wat te lezen, zonnen en een reisverhaal te schrijven.

Julius had bij de wasmachines nog 20 dollar gevonden, terwijl hij zijn moeder hielp en geeft het nu uit aan skelterhuur en airhockey e.d. Gelukkig mag zijn zus delen in de winst. Als ik nu vraag wie mij wilt helpen met de was, springen ze alletwee op.

Morgen richting Yosemite Park, zo'n 350 km rijden.